`

O Maryjo Horodyska słynąca łaskami, W życiu naszym i przy śmierci, Przyczyń się za nami.

45 WSKAZOWEK

  1. To, co nas spotyka, pochodzi z dobrej ręki Boga, który wie, co dla nas jest najlepsze. Powtarzajmy zawsze: „Panie, bądź wola Twoja!”
  2. Pamiętaj, że Bóg na ciebie patrzy, a Jego świętość najwyższa wymaga od ciebie największej skromności.
  3. Jeśli cię ludzie chwalą nie wynoś się, jak cię ganią nie martw się. Jesteś tym, czym jesteś w oczach Boskich.
  4. Lepiej się pomylić i dać człowiekowi, który nas okłamał, że potrzebuje, niż odmówić jałmużny naprawdę potrzebującemu.
  5. Jeśli nie możecie wielkich usług bliźniemu oddawać, to pomagajcie mu w małych, codziennych rzeczach, które niewiele kosztują.
  6. Z serca naszego mają wypływać dobre uczynki. Do ich spełnienia nie potrzeba pełnej kieszeni, lecz przede wszystkim serca pełnego miłości.
  7. Miłość bliźniego w myślach zamieńmy na miłość wyrażoną słowami, od tej przejdźmy do czynów i w czynach swą miłość do bliźniego stwierdzajmy.
  8. Proś o wiele, o bardzo wiele, bo wiele więcej niż się spodziewasz, Jezus dać ci może i da.
  9. Jedno „dzisiaj” więcej jest warte niż dwa „jutro”, a co masz zrobić dziś, nie odkładaj na jutro.
  10. Nie żałujmy czasu na modlitwę i to dobrą modlitwę, a wtedy z działania naszego odniesiemy pożytek prawdziwy i pożądany skutek mieć będziemy.
  11. Ofiaruj codziennie trudy, przykrości, modlitwy słowem wszystko Bogu za zbawienie dusz, a nie przestaniesz ani na chwilę być apostołem.
  12. Korzystaj z każdej sposobności, by być komuś pożytecznym.
  13. Gdy was proszą o przysługę oddajcie ją z ochotą, o radę udzielcie jej z pośpiechem, o pomoc pomagajcie, jeśli możecie.
  14. Niech nasze postępowanie nakazuje szacunek dla religii, którą wyznajemy. (…) Niech piękne czyny odpowiadają nazwie naszej i powołaniu do Kościoła katolickiego.
  15. Przy każdej sprawie nie pytaj się, co ludzie o tym powiedzą, ale: co Bóg na to powie.
  16. Grzesznik nawrócony i z Bogiem pojednany za naszym staraniem, będzie perłą świecącą w koronie niebieskiej, którą Bóg dobry włoży na nasze skronie.
  17. Nie trać spokoju i równowagi, gdy zaczną się wyśmiewać z twej wiary i pobożności. Najzaciętsi przeciwnicy w głębi duszy upokorzą się przed twą odwagą i uszanują cię za to, że bronisz otwarcie swoich przekonań.
  18. Nie zaniedbujmy głodnych dusz dzielmy się książką, jak chlebem.
  19. Niech nasza modlitwa ma na celu chwałę Bożą, a zawsze będzie skuteczną.
  20. Nie lękaj się sądów ludzkich, ale lękaj się sądu Bożego.
  21. Dobrych książek nie trzymajmy pod kluczem u siebie, lecz zaraz po przeczytaniu dawajmy innym.
  22. Pan Jezus ofiaruje się za nas na ołtarzu z miłości, bądźmy i my nawzajem ofiarami z miłości ku Niemu.
  23. Powinniśmy oddać Bogu wszystkie łaski, jakieśmy od Niego otrzymali, ale oddać wykonane: w czyn przemienione.
  24. Mamy się sercem przywiązać do Boga na zawsze, mamy być podobni nie do trzciny, którą lada wiatr chwieje, lecz do niezłomnego dębu, który najszaleńszym wichrom poruszyć się nie daje. Stałość i wytrwałość to piękne cnoty.
  25. Weź kielich ołtarza, wlej do niego łzy i krew swoją, a zaprawdę powiadam ci ofiara twoja, zjednoczona z Ofiarą Zbawiciela, będzie najdoskonalszą modlitwą.
  26. Staraj się tego najbardziej wystrzegać i to w sobie zwyciężać, co tobie najbardziej nie podoba się w drugich.
  27. Im mniej uznania i wdzięczności od ludzi, tym obfitsza nagroda w niebie spotka każdy nasz piękny czyn.
  28. Każdy, zatem, kto pragnie, aby święta zgoda zapanowała wśród ludzi, niech nauczy się opanowywać samego siebie i ustępować innym.
  29. Mamy tak korzystać z dóbr ziemskich, aby za nie otrzymać dobra niebieskie.
  30. Nie narzekaj, żeś ubogi i nic nie znaczysz. Łatwiej ci wejść do nieba!
  31. Często, bardzo często, rozważaj, że skończy ci się czas.
  32. Przy przyjęciu Komunii świętej prosić trzeba Królowej Niebieskiej, iżby skarbami swoimi ozdobiła biedniutki domek twej duszy i sama przybyła do tego domku przyjąć wraz z tobą Bożego Gościa.
  33. Strzeżcie wiary, to podstawa nasza narodowa, to że tak powiem nasza istota polska.
  34. Bez modlitwy nie doczekasz się w życiu prawdziwych owoców swojej pracy.
  35. Przekonasz się z doświadczenia swojego, jak niewymowną pociechę sprawi ci czas, który spędzisz przy Najświętszym Sakramencie i jak niejedną przyniesie ci korzyść w życiu i wieczności.
  36. Niedziela ma stać się jasnym przystankiem na drodze naszego życia.
  37. Przynajmniej w niedzielę i święta nie żałujmy czasu i korzystajmy z możności, aby Pana Jezusa, w kościele prawdziwie i rzeczywiście obecnego, w Najświętszym Sakramencie uczcić.
  38. Nie żałuj czasu na nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, zwłaszcza wtedy, kiedy samotny w kościele przebywa i nikt z ludzi z Nim nie rozmawia.
  39. Post, czyli pewne powstrzymanie się od jedzenia, wkłada na nas obowiązek powstrzymania się od grzechów, bo co by to był za pożytek z niejedzenia nabiału lub mięsa, gdyby dusza innym grzechom ulegała i była nimi obciążona?
  40. Żaden zewnętrzny nieprzyjaciel i wróg Kościoła nie jest nam ani tak straszny, ani tak groźny, jak dwaj wewnętrzni, między nami ukryci nieprzyjaciele, a zowią się oni opieszałość i obojętność.
  41. Zwróćmy uwagę baczną na swe przyzwyczajenia grzechowe, czyli swoje nałogi grzeszne, by przede wszystkiem z nich się wyleczyć przez spowiedź świętą, a potem przez ciągłe czuwanie i pamięć na obecność Bożą.
  42. Bóg nam na Chrzcie świętym dał łaskę, abyśmy się przy jej pomocy mogli stale utrzymać w świętości i wyznawali Wiarą świętą katolicką. Czy korzystamy z niej? Pamiętajmy, że nie dość się nazywać katolikiem ? trzeba nim być przez postępowanie i życie.
  43. Potrzeba nie tylko chleba, ale i nieba. Pamiętajmy o tym!
  44. I ty nieraz zaglądasz do swoich krewnych i do sąsiadów swoich. Czy po to, aby się cieszyć ich szczęściem, ich smutkiem smucić? Czy po to, aby ich uświęcić na duszy pobożną rozmową? Czy po to, aby nieść pomoc ubogim, łzy sierot osuszyć? Czy po to, aby nawiedzić chorego, na duszy pokrzepić? Jeżeli po to, czynisz podobnie, jak czyniła Maryja. Nawiedziny twoje są wtedy święte.
  45. Jeśli kochamy Maryję, powinniśmy się starać naśladować Ją. A naśladować Maryję to jest hołd największy, jaki Jej możemy złożyć. Jest Ona dla nas wzorem cnót wszelkich.